شاید این یک زنگ خطری باشد برای دولت و مسئو لین کشور که مردمی که با تحصیلات عالی برای 10 کیلو برنج و 4 کیلو مرغ و دو عدد روغن و یک بسته پنیر و دو شانه تخم مرغ - البته هرگز پای گوشت قرمز به خانه هایشان باز نمی شود- ماها انتظار می کشند تا سبد کالایی مورد لطف دولت مردمی شامل حالشان شود. یعنی فقر شدید در بین اقشار باسواد و تحصیل کرده ی کشور هنوز به بقیه کاری نداریم. عدم تناسب در میزان دستمزدها در ادارات و سازمانهای مختلف بایستی مسئولین را به فکر وادارد و به فکر علاج واقعه باشند.واقعا قشر تحصیل کرده ی دانشگاهی که با دشوارترین شرایط بعد از انقلاب توانستند مجوز ورود به دانشگاههای سراسری را بگیرند با اقشار فقیر جامعه که تحصیلات و شغل مناسبی ندارند برابر باشند حای بسی تاسف است . اگر قبلا به افرادی که شغلی نداشتند و تحصیلاتی نداشتند و تکدی گری می کردند به عنوان افراد فقیر جامعه نگاه می شد اکنون مشاغل آبرومند و افراد با تحصیلات دانشگاهی عالی نیز جزء اقشار فقیر جامعه در آمده اند . اشتباه نظام در کجا بوده و هست ؟ در این جا بی عدالتی نسبت به یک سری از قشر تحصیل کرده ی جامعه با دیگران نیست ؟ عمق فاجعه را در یابیم عده ای با درآمدهای بسیار کلان و بقیه در فقر شدید این می تواند باعث به خیابان کشاندن افراد جامعه بر علیه بی عدالتی در میزان دستمزدها باشد !!