این روزها بیش از پیش بازار برگزاری جشهای بزرگ؟!و همایشهای پیاده روی پولکی وخانوادگی گرم گرم است .علی رغم اندک سوز وسرمای پائیزی همه جا ساز تبلیغات برنده شدن با حضور در جشن های انچنانی سراسر پوچ وحضور هنرمندان سرشناس بی نام ونشان؟!کوک کوک است. .بنده حقیر مفلس با تائیدات خداوند متعال موفق به حضور در یکی از این جشن های منطقه ای شدم واز همان شب مشعوف مشعوفم؟!حالا هم کاسبی پیاده روی داغ شده است.نمیخواهم همه لیوان را خالی ببینم.بلاخره ته لیوان ممکن است کمی اب باشد اما در جشن شهروند که تبلیغات اغراق امیز وغلوهای (نمی گویم خالی بندی وبزرگ نمایی وکذابی)در خصوص هنرمندان حاضر در هنر نمایی ودایی عباسی که من نمیشناختم   در جریان بود از شما چه پنهان باور اینگونه مسائل برای من یکی سخت است. یاد این داستان افتادم:از ملا میپرسند مرکز زمین کجاست وپاسخ جالب ملا :همین جایی که من ایستاده ام باور ندارید زمین را گز کنید.حکایت این هنرمندان هم همین است.حال کی میاد گز کنه ببینه بین الملی اند یادرون منزلی؟بهر حال بیشتر مراد اینست که اگر شما به هنر مدعوین هنرمند خود اطمینان دارید دیگر چه نیازی به غلو هست؟!اصلا مگر همین اقای لطفی چه کم از مستر بین(ماهی صفت)دارد  .......یا از ریوندی وقس علی هذا.صحبت زیاد است در این خصوص وقصد ندارم به همه انها بپردازم.در یک جمله میتوان گفت :صداقت در کردار وگفتار  اسپانسر های این برنامه هاجشن ها وهمایشهای پولکی از اجرای ابکی ان مهمتر است. ؟!